Porte della Misericordia

Parafia nowosądecka swoje początki wiąże z lokacją miasta, która miała miejsce 8 listopada 1292 r. W momencie założenia miasta ówczesny kościół parafialny św. Wojciecha znalazł się poza granicami nowego miasta, a w jego granicach znalazł się kościół św. Małgorzaty.
Kardynał Zbigniew Oleśnicki w roku 1448 erygował kolegiatę sądecką i do tej godności podniósł kościół pw. św. Małgorzaty. Świątynia ta była otaczana szczególną czcią i troskliwością mieszczan. W taki sposób z kościoła filialnego, w okresie lokacji miasta, kościół pod wezwaniem św. Małgorzaty stał się przed rokiem 1325 niezależnym kościołem parafialnym, aby w XV wieku zostać wyniesionym do rangi kolegiaty. Tym samym dekretem, którym mianował kolegiatę, kard. Oleśnicki powołał do życia Kapitułę, którą w 1791 r. zniósł ces. Franciszek Józef II.
Na prośbę bpa tarnowskiego Józefa Życińskiego, papież Jan Paweł II nadał kościołowi św. Małgorzaty w Nowym Sączu tytuł Bazyliki Mniejszej. W dniu 29 grudnia 1996 r. bp Józef Życiński reerygował Kapitułę Kolegiacką.
Bazylika św. Małgorzaty jest także sanktuarium Przemienienia Pańskiego, w którym jest czczony wizerunek Jezusa Przemienionego (Veraikon). Pierwsza historycznie udokumentowana wzmianka o obrazie w Nowym Sączu pochodzi z 1596 r. jest to protokół z wizytacji klasztoru franciszkanów, w którym obraz przebywał do 1785 roku. Wówczas po kasacie klasztoru obraz przeniesiono do kościoła św. Małgorzaty, gdzie przebywa do dnia dzisiejszego, otaczany wielką czcią wiernych.