Audiencja Generalna Katecheza Papiźea Franciszka
PAPA FRANCESCO
UDIENZA GENERALE
Mercoledì, 12 ottobre 2016
Dzisiejsza katecheza otwiera cykl rozważań na temat uczynków miłosierdzia. Jedna z najpiękniejszych kart Ewangelii św. Mateusza przynosi nam nauczanie, które możemy uważać za swego rodzaju „testament Jezusa”. Jezus mówi, że za każdym razem, kiedy karmimy głodnych i poimy spragnionych, kiedy przyodziewamy osobę nagą i przyjmujemy obcego, kiedy odwiedzamy chorego albo więźnia, czynimy to Jemu samemu (por. Mt 25,31- 46). Kościół nazwał te gesty „uczynkami miłosierdzia co do ciała”, ponieważ odpowiadają na potrzeby materialne.
Jest też siedem innych uczynków miłosierdzia, zwanych „co do ducha”, które dotyczą potrzeb równie ważnych, często powodujących większe cierpienia. Chodzi o poczucie krzywdy, zwątpienie, grzech, strapienie, potrzebę modlitewnego wsparcia…
Kościół przedstawia te gesty dobroci jako konkretny sposób przeżywania miłosierdzia. Przez wieki realizowało je wielu zwyczajnych ludzi, dając w ten sposób autentyczne świadectwo wiary. Nie musimy spełniać wielkich dzieł. Można zaczynać od najprostszych, jakie Pan nam wskazuje jako najpilniejsze. W świecie dotkniętym obojętności, uczynki miłosierdzia budzą wrażliwość na najbardziej elementarne potrzeby naszych „braci najmniejszych” (Mt 25,40), w których obecny jest Jezus.
[Santo Padre]
Saluto i pellegrini polacchi. Fratelli e sorelle, mentre viviamo l’Anno Giubilare della Misericordia e beneficiamo dei doni dell’amore di Dio, chiediamo allo Spirito Santo di accendere in noi il desiderio di compiere ogni giorno le opere di misericordia corporali e spirituali, affinché rispondiamo a quest’amore, portandolo ai più bisognosi. Ricordiamoci che tutto ciò che facciamo ai fratelli, lo facciamo a Cristo stesso che è in loro. La sua benedizione vi accompagni sempre!
[Speaker]
Pozdrawiam polskich pielgrzymów. Bracia i siostry, przeżywając Jubileuszowy Rok Miłosierdzia i korzystając z darów Bożej miłości, prośmy Ducha Świętego, aby rozpalał w nas pragnienie spełniania każdego dnia uczynków miłosierdzia co do ciała i co do duszy, abyśmy odpowiadali na tę miłość, niosąc ją najbardziej potrzebującym. Pamiętajmy, że wszystko, co czynimy braciom, czynimy samem Chrystusowi, który w nich jest. Niech Jego błogosławieństwo stale wam towarzyszy!